Geschiedenis

Aan deze stamboom is in de loop der jaren door verschillende personen gewerkt.
Jan Schroer , de oudste zoom van Jan Hendrik Schroer is in 1982 begonnen om de nakomelingen van zijn grootvader Jan Schroer in kaart te brengen. Hij deed dat op aangeven van familie in Amerika die al enige jaren bezig waren om hun voorouderlijn uit te pluizen, Het werdt voor hem een omvangrijke karwei dat heel veel vrijetijd heeft gekost. Maar hij zette door en  was er mee klaar in 1984.

Vervolgens er is naast een boekwerkje ook een handgeschreven stamboomrol in omloop gekomen welke vele familieleden in hun bezit hebben.

Ongeveer dezelfde periode hebben in Amerika mevrouw Stella Mathison en de heer Paul Schreur hetzelfde gedaan door de nakomelingen van hun voorouders te verzamelen. Nadat dit alles voltooid was zijn de namen aan elkaar gekoppeld. Daarna is er niet echt verder aangewerkt, en zijn ook de mutaties niet bijgewerkt. In oktober 2005 vatte ik het plan op om de generatie die er na 1984 bij was gekomen er aan toe te voegen en ook de veranderingen in bestaande gegevens bij te werken.
Opnieuw een omvangrijk karwei, maar met welwillende medewerking van alle familieleden is het toch gelukt.
Op dit moment ontbreekt nog het gedeelte van de familie in Amerika, daar is voor een groot gedeelte wel verder gewerkt aan het bijhouden van de gegevens.
Later zullen deze gegevens toegevoegd worden.

De achternaam van onze voorouders is in de afgelopen eeuwen een paar keer gewijzigd.
Jan Schroer is destijds de geschiedenis in gedoken en kwam in de plaats Wilsum in Duitsland terecht. Hij bleef steken op een notitie in een kerkboek waar staat geschreven dat ene Hendrik Leeuwe en Geert Schroer het huwelijk hebben laten intekenen tussen Arend Leeuwe en Geese Woertel. Bij dit huwelijk heeft Arend de achternaam Schroer aangenomen. Lange tijd werd gedacht dat Arend een aangenomen kind was bij ene familie Schroer. Bij mijn naspeuringen kwan ik erachter dat dat niet zo was. Op aangeven van de gemeentearchieven van Hardenberg kwam ik terecht op een site van Ds. Herbert Juling.
Deze emeritus predikant is een expert in het lezen en ontrafelen van oude handschriften , Hij heeft vele Duitse kerkboeken ontleed en op internet geplaatst (zie link Orts FamielienBucher). Op deze site staan duizenden namen en we kunnen ervan overtuigd zijn dat de namen en familieverbanden die hier genoemd worden kloppen. Dan blijkt dat we nog 5 generaties verder de geschiedenis in kunnen en uitkomen bij ene Berend Mardink, van Wilsum
De eerste achternaam is dus Mardink, deze veranderd later in Leeuwe en weer later in Schroer.
Ook worden de namen steeds verschillend geschreven.
Beide zaken zijn eenvoudig te verklaren:
Het kon gebeuren dat men van achternaam veranderde, zeker als een jongeman trouwde en op de boerenplaats van zijn vrouw het bedrijf voortzette, de achternaam van de vrouw werd dan gehandhaafd,om op deze manier de familienaam op een boerderij te behouden.
Het is haast met zekerheid te zeggen dat het in de geschiedenis van onze voorouders zo is gegaan.
Ook nu is het mogelijk dat bij een huwelijk de achternaam van de vrouw word aangenomen. Dit gebeurt ook nu in onze familie wel, en zeker in Duitsland; zo heeft in onze familie Harald Edmund Götker bij zijn huwelijk in 1998 de achternaam van zijn vrouw Anke Ranters aangenomen.
Ook word een achternaam vaak verschillend geschreven, vroeger werden de gegevens van personen genoteerd in het kerkboek, er was geen burgerlijke stand, de pastoor of dominee was vaak een van de weinige personen die kon schrijven en het lag dan ook vaak aan de uitspraak van een persoon en het handschrift van de schrijver wat er uiteindelijk op papier kwam.
Zo is in onze stamboom de naam Schroer op verschillende manieren geschreven
Ikzelf heb alle namen van de in leven zijnde personen maar aangehouden met Schroer.
Wat betreft de achternaam word deze vaak geschreven als Schröer , dus met trema op de o. Taalkundig is edit echter niet de juiste weergave, want de trema maakt in het duits van een o-klank een eu-klank, maar dat is in onze naam al overgenomen door de e achter de o. Die maakt namelijk in het duits ook van een o-klank een eu-klank, denk hier bijvoorbeeld aan de naam Goethe. Het is dus óf een trema óf een e achter de o.
Eigenlijk is het dus Schrör- óf Schroer. Want Schröer met de puntjes is twee keer hetzelfde.
Overigens was Hermannus Schroer Jzn die oe/eu-discussie zó zat, dat hij gewoon Schreur ging schrijven. (met de vermakelijke kortaangebondenheid die in onze familie wel meer voorkomt...)
Zijn oudste halfbroer Lucas heeft de achternaam zelfs officieel laten wijzigen in Schreur.

Het was in vroeger tijden dus makkelijk en ook heel gebruikelijk om een andere achternaam te krijgen, eigenlijk had niemand een officiële achternaam, Om hier eenheid in te krijgen werd in de tijd van Napoleon (1799 - 1815) beslist dat iedereen een achternaam moest kiezen en dat achternamen van vader op kind zouden overgaan.
Met de invoering van de Burgelijke Stand op 18 november 1811 moest iedereen van een achternaam zijn voorzien.
Om een naam te kiezen voegde men dan vaak de naam van de vader achter de naam van een persoon bijvoorbeeld Jan Gerrits dit was dan Jan, Gerrit zijn zoon. Dit heet een patroniem.
Ook werd vaak het beroep van de persoon genoemd of de streeknaam of de erve of boerderij waar persoon woonde of werkte bijvoorbeeld Jan Timmerman of Gerrit van de Kamp.
Wat ook gebeurde was dat mensen het niet serieus namen en allerlei rare namen verzonnen, zoals kijkindevegt of naaktgeboren, met alle gevolgen van dien want veranderen was er niet meer bij!
Anno 2008 kan alleen in een beperkt aantal gevallen een achternaam worden gewijzigd, bijvoorbeeld als er sprake is van een onwelvoegelijke of bespottelijke naam, en dan alleen als meerdere personen met dezelfde achternaam deze ook als zodanig zouden kunnen ervaren.
Ook in gevallen van echtscheiding is er vaak een wens om bijvoorbeeld de achternaam van de moeder aan te nemen als de vader uit na verloop van tijd min of meer uit het zicht raakt, of niets meer van de kinderen wil weten.
Ook kan het gebeuren dat iemand zijn achternaam niet vind passen bij zijn beroep, zo zal het bouwbedrijf van B de Haas niet veel vertrouwen wekken, en ook slager Worst kan beter een andere naam kiezen, en zo zijn er nog wel meer voorbeelden te noemen.

1. Snijder: kleersnijder of kleermaker.
2. Wijnschroder: sjouwer van wijnvaten, kraanmeester.
3. Muntschroder: die de munten slaat, de randen afvijlt.